Το Δέντρο που Έδινε!

Με αφορμή το υπέροχο βιβλίο «Το δέντρο που έδινε» οι μαθητές της Β' Δημοτικού δημιούργησαν τα δικά τους μηλαράκια, στα οποία κατέγραψαν τρόπους με τους οποίους μπορούν εμπράκτως να δείξουν την προσφορά τους, τις ευγενικές τους πράξεις και τη βοήθειά τους προς τους συμμαθητές τους, όταν αυτοί το έχουν ανάγκη. Προσέγγισαν τις έννοιες της προσφοράς και των ευγενικών πράξεων, χωρίς να περιμένουν κάποιο αντάλλαγμα για τις ενέργειές τους αυτές:

 Προσφέρω Βοηθάω κάποιον που έχει ανάγκη Αποκτώ εμπειρίες Γνωρίζω ανθρώπους – επικοινωνώ – σέβομαι Αισθάνομαι χρήσιμος Συμπονώ – συμπάσχω Μοιράζομαι Συμπαραστέκομαι

Περισσότερα για το βιβλίο…

Το «Δέντρο που έδινε» είναι ένα παραμύθι  με δυνατά μηνύματα για μικρούς και μεγάλους του Σελ Σίλβερσταϊν. Πραγματεύεται την ξεχωριστή φιλία ανάμεσα σε ένα αγόρι και ένα δέντρο, μια μηλιά. Το μικρό αγόρι δένεται και γίνεται φίλος με τη μηλιά. Κάθε τόσο επιστρέφει και γεύεται τους καρπούς της και ό,τι άλλο μπορεί να δώσει ένα δέντρο. Στο τέλος το μικρό αγόρι που έχει πια γεράσει, ξαποσταίνει λίγο γιατί είναι κουρασμένος. Εκείνη του λέει να καθίσει στο τελευταίο που της είχε απομείνει, το γέρικο κούτσουρό της.Ένα διαχρονικό παραμύθι που ο καθένας μπορεί να το προσεγγίσει διαφορετικά και να λάβει διαφορετικά μηνύματα. Είναι μία υπέροχη, σύγχρονη παραβολή πάνω στην έννοια της ανιδιοτελούς, χωρίς όρια αγάπης, που μπορεί να ιδωθεί από δύο διαφορετικές σκοπιές. Πέρα από τη δοτικότητα, την αγάπη, τη φιλία, τη γενναιοδωρία, μπορεί να δει κάποιος την πλεονεξία, την αχαριστία ίσως σε κάποιες σκηνές από την πλευρά του αγοριού. Αλλά όπως και αν το προσεγγίσει κανείς, είναι σίγουρο ότι θα τον συγκινήσει και θα τον αγγίξει η ανιδιοτελής αγάπη της μηλιάς και η χαρά που νοιώθει όταν δίνει και κάνει το παιδί ευτυχισμένο.